Ter Läetus Etrusca appello Littora, Moecenas, quoque jamdiu orbatus, sol nitidius nitebit. Malis, iisq gravissimis queis, quiqui sit, homo concusitur, exilio nedum, sed peraviori necessitatis vi, finem tandem impono, Vindicibusq ingenioli fracti mense hocce ter humillime valedico. Iis stipatus Ithacam generose et ipse, Telemaci ad instar, convenero, patriosq: Lares prope fastigium, ut jacob, venerabor. Philosophorum instaurator alumnum vindicas, sectatoremq: Beccaria illum, qui experimenta aequiori Lana expendens electricitatis, immortalitatis nomen apud nos Te consecutum sanxit. Respublica meritis inlustrata Tuis ecquid non spei Professoribus in exilium missis? Aerumnis Arnaldus aerumnis Montesquieu, aerumnis et Rousseauisis pressi Licet Diversimodis, perpaucis exceptis, obscure, miselleque et vixerunt Scriptores infelices. Te Die Veneris convenero ut id Patrocinii, quo jamque bis suffultus, extremum per sentiam, Tibiq ut Terentiam venerabundam submittam. Vir es, Doctorq: Egregie; scriptorem Leva alto moerore sedente[m.] Ex Arcadibus